Introductie
De economie van de eurozone heeft het afgelopen jaar te maken gehad met stagnatie, voornamelijk als gevolg van een industriële neergang in Duitsland, de voormalige economische grootmacht van de regio, zo blijkt uit recente gegevens. Hoewel de eurozone in het laatste kwartaal van 2023 ternauwernood een regelrechte recessie kon vermijden, lieten de Verenigde Staten, hun grootste handelspartner, een indrukwekkende groei zien. Geopolitieke factoren verstoorden het Duitse bedrijfsmodel, dat sterk afhankelijk was van goedkope energie uit Rusland en intensieve handel met China. De Duitse economie kromp in de laatste drie maanden van 2023 met 0,3%, wat bijdroeg aan een vlakke productie in het hele blok.
Langdurige traagheid en uitdagende vooruitzichten
Dit was het zesde achtereenvolgende kwartaal van beperkte of geen groei voor de eurozone. Diego Iscaro, hoofd van Europe Economics bij S&P Global Market Intelligence, waarschuwde dat de vooruitzichten voor 2024 uitdagend blijven vanwege de haperende vraag en de escalerende geopolitieke spanningen. In schril contrast hiermee hebben de Verenigde Staten de recessievoorspellingen terzijde geschoven en het afgelopen jaar een groeipercentage van 2,5% gerealiseerd. Eurostat heeft geen jaarcijfers voor de hele eurozone verstrekt, omdat het rapport mogelijk herzien wordt, vooral wat de Ierse productie betreft. De verwachting is echter dat het jaarcijfer slechts iets boven nul zal uitkomen.
Inflatie, stakingen en de economie
Het jaar begon met een reeks stakingen en protesten, gedreven door zorgen over de inflatie, waaronder demonstraties van boeren in Duitsland en Frankrijk die zich verzetten tegen de geleidelijke verlaging van de subsidies van de Europese Unie. Naarmate de inflatie begint af te nemen, wordt verwacht dat werknemers dit jaar weer wat koopkracht zullen herwinnen. Christoph Weil, econoom bij Commerzbank (ETR:CBKG), is echter van mening dat dit misschien niet genoeg is en voorspelt dat een significante opleving voor de rest van het jaar onwaarschijnlijk is. Weil merkt ook op dat het vanwege de aanhoudend hoge inflatie onwaarschijnlijk is dat de Europese Centrale Bank (ECB) haar beleidsrente vóór de zomer zal verlagen, waardoor een positief effect op de economie tot 2025 zal worden uitgesteld.