De voortdurende onenigheid tussen Cardano en XRP
Op het gebied van cryptocurrencies heeft geen enkele rivaliteit zo lang of zo controversieel geduurd als die tussen Charles Hoskinson, de oprichter van Cardano, en de XRP-gemeenschap. Hun frequente botsingen en publieke geschillen zijn synoniem geworden met de industrie, waarbij beide facties nooit een kans hebben gemist om hun wederzijdse minachting te uiten.
Onlangs heeft een fervent XRP-aanhanger een oude opmerking van Hoskinson over XRP nieuw leven ingeblazen. Deze opmerking van een jaar geleden was zeer kritisch over de XRP-gemeenschap. Hoskinson verwierp het vooruitzicht op een samenwerking tussen Cardano en Ripple en bestempelde de XRP-gemeenschap als ‘giftig en onbeduidend’.
David Schwartz, Chief Technology Officer van Ripple, kwam tussenbeide en drong er bij Hoskinson op aan zijn standpunt te heroverwegen. Ondanks de oproep van Schwartz blijft Hoskinson echter resoluut in zijn verzet tegen mogelijke partnerschappen met XRP. Hij rechtvaardigde zijn standpunt door te verwijzen naar twee jaar van wat hij ‘intimidatie’ noemde door de XRP-gemeenschap en een waargenomen gebrek aan technische synergie tussen Cardano en XRP.
Incompatibele visies
Hoskinson lichtte zijn standpunt verder toe en benadrukte dat XRP fundamenteel op maat was gemaakt voor een andere markt en een ander doel. Hij benadrukte dat het misleidend zou zijn om XRP te vergelijken met blockchain-platforms zoals Ethereum, Polkadot of Algorand, die vergelijkbare uitdagingen aanpakken.
Volgens Hoskinson dient XRP in de eerste plaats als een interbancair verrekeningssysteem en een raamwerk voor de digitale valuta van de centrale bank (CBDC), in plaats van als een gedecentraliseerd slim contractplatform.
Bovendien uitte Hoskinson bedenkingen bij de haalbaarheid van samenwerking met de XRP-gemeenschap vanwege wat hij omschreef als “persoonlijke aanvallen, intimidatie en een totaal onvermogen om een gesprek te voeren.” Als reactie hierop nam de XRP-gemeenschap wraak met memes en beschuldigingen van corruptie, waardoor de cyclus van vijandigheid tussen deze twee facties in stand werd gehouden.
Naarmate deze vete voortduurt, worden de complexiteiten rondom de situatie groter, waardoor een oplossing steeds verder weg lijkt.