Vertraagde trendgroei en demografische factoren
Het rapport voorspelt een geleidelijke vertraging van de trendmatige groei voor de 38 OESO-leden en G20-landen, met een daling van 3% naar 1,7% van vóór de COVID-19-crisis in 2060. Dit is voornamelijk te wijten aan een vergrijzende beroepsbevolking en een vertraging van de De groei van de arbeidsefficiëntie in de opkomende landen. Terwijl het trendmatige groeipercentage voor de OESO-leden naar verwachting zal afnemen van 1,8% naar 1,3% in 2060, wordt verwacht dat de opkomende markteconomieën van de G20 een significantere vertraging zullen ervaren, van 4,5% naar 2% in 2060.
Tegen het eind van de jaren dertig zal India naar verwachting China voorbijstreven als belangrijke bijdrager aan de mondiale groei. Ondanks deze verschuiving wordt echter verwacht dat de Chinese economie gedurende de hele prognoseperiode de grootste zal zijn.
Belastingimplicaties en strategieën
Naarmate de groei vertraagt, zal de druk op de overheidsfinanciën toenemen. Om de huidige schuldenlasten op peil te houden zouden de OESO-landen de belastingen tegen 2060 met gemiddeld ruim zes procentpunten moeten verhogen. Regeringen die de belastingen niet willen of kunnen verhogen, zouden alternatieve maatregelen moeten onderzoeken, zoals hervormingen van het gezondheidszorg- en pensioenstelsel, om de financiële problemen te verlichten. spanning.
Impact van de energietransitie en potentiële inkomsten
In een scenario waarin landen de transitie naar schonere energie bespoedigen om de mondiale temperatuurstijging tot 1,5 graden Celsius te beperken, schat het rapport een daling van de mondiale groei met 0,2 procentpunt tussen 2025 en 2030. Tegen 2045-50 zou deze belemmering stijgen tot bijna 0,6 procentpunt. De impact op de OESO-landen zou met name minder ernstig zijn in vergelijking met die van grote opkomende markteconomieën die afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen.
Niettemin benadrukt het rapport de potentiële voordelen van het implementeren van verhandelbare emissierechten, koolstofbelastingen en brandstofaccijnzen om de koolstofprijzen te verhogen. Dit zou in de periode 2026-2030 extra overheidsinkomsten kunnen genereren van ongeveer 3,75% van de economische productie in de OESO-landen.