cunews-unpacking-the-rise-of-antitrust-policy-navigating-the-mergers-of-big-tech

De opkomst van antitrustbeleid uitpakken: navigeren door de fusies van Big Tech

Antitrusttoezichthouders controleren fusies

Zakelijke professionals en autoriteiten hebben lang gedebatteerd over de voor- en nadelen van fusies en overnames. Fusies kunnen zowel horizontaal als niet-horizontaal zijn. Vanwege hun potentieel om de concurrentie te verminderen en de prijs te beïnvloeden, zijn horizontale fusies – die plaatsvinden tussen bedrijven in dezelfde branche – vaak onderworpen aan streng onderzoek door mededingingsautoriteiten. Conglomeraatfusies of verticale fusies daarentegen worden traditioneel gezien als minder problematische niet-horizontale fusies.

Niet-horizontale fusie-uitdagingen

Antitrustregelgevers zijn onlangs begonnen om niet-horizontale fusies steeds meer aan te vechten. De Britse Competition and Markets Authority (CMA) dwong bijvoorbeeld Facebook om de aankoop van Giphy ongedaan te maken en kwam tot de eerste bevinding dat de overname van Activision Blizzard door Microsoft de concurrentie in de game-industrie zou verminderen. De FTC verloor haar uitdaging door de fusie van Illumina en Grail.

Big Tech Antitrust-zorgen

Bezorgdheid over grote technologiebedrijven zoals Facebook, Google en Microsoft zijn een belangrijke factor in het verhoogde antitruststandpunt met betrekking tot niet-horizontale overnames. Dankzij de kracht van hun netwerken groeiden deze bedrijven snel uit tot marktleiders, aangezien hun producten superieur waren en aantrekkelijker voor de consument. Toezichthouders debatteren nu echter of deze bedrijven toestemming hadden moeten krijgen om uit te breiden door middel van bedrijfsaankopen.

Inzichten van de Chicago School of Antitrust

Terugkijken naar de jaren zeventig, toen een groep antitrustspecialisten verbonden aan de Universiteit van Chicago het idee betwistte dat verticale fusies schadelijk kunnen zijn, is cruciaal om de huidige status van het antitrustbeleid te begrijpen. Het argument “één monopoliewinst”, dat stelt dat een monopolist zijn marktdominantie niet kan vergroten door verticale integratie, is door hen ontwikkeld. Deze hypothese diende als basis voor decennia van antitrustwetgeving en stond positief tegenover niet-horizontale fusies.

Regelgevingsproblemen van de toekomst

Regelgevers maken zich nu meer zorgen over de mogelijkheid dat een verticaal geïntegreerd bedrijf zijn autoriteit zou kunnen gebruiken om de concurrentie in andere facetten van zijn toeleveringsketen te onderdrukken dan over de prijs. Regelgevers uitten hun bezorgdheid over het feit dat rivalen de noodzakelijke tools en goederen wordt ontzegd in het geval van Microsoft en Illumina. Regelgevers staan ​​voor een moeilijk probleem om te bepalen of dergelijke limieten gunstig zouden zijn en om te voorspellen hoe markten kunnen veranderen.

Europese en Britse antitrustwetten

In het Verenigd Koninkrijk heeft de CMA het initiatief genomen om fusies tussen industriële titanen in de technologie tegen te gaan en heeft onlangs haar beleid herzien om de marktontwikkeling na de fusie meer gewicht te geven. In plaats van naar de rechtbank te gaan zoals in de VS, worden mededingingszaken in Groot-Brittannië en Europa administratief afgehandeld.

Conclusie

Hoewel de antitrustbenadering van niet-horizontale fusies is veranderd, is het niettemin cruciaal om de oorsprong van de antitrustbeweging in herinnering te brengen en hoe erop werd gereageerd door overijverige autoriteiten die vonden dat grote bedrijven inherent slecht waren. Sommige bedrijven, zoals Nvidia en Arm, hebben geplande overnames opgegeven uit angst voor juridische geschillen. Een van de meest gevreesde autoriteiten op dit moment zou de Britse Competition and Markets Authority kunnen zijn.


Geplaatst

in

door

Tags: