BRUSSEL – Onderzoekers verklaarden maandag dat de kosten voor Europese landen om mensen en bedrijven te beschermen tegen stijgende energiekosten zijn gestegen tot ongeveer 800 miljard euro en drongen er bij landen op aan om strategischer te zijn in hun uitgaven om het energieprobleem aan te pakken.
Sinds september 2021 hebben landen in de Europese Unie 681 miljard euro gereserveerd of begroot om het energieprobleem aan te pakken, terwijl Noorwegen en het Verenigd Koninkrijk elk 8,1 miljard euro hebben bijgedragen.
Het totale bedrag van 792 miljard euro is meer dan de 706 miljard euro in Bruegels laatste schatting van november, aangezien landen blijven worstelen met de gevolgen van het besluit van Rusland om de meeste van zijn gastransporten naar Europa in 2022 stop te zetten.
Met een budget van ongeveer 270 miljard euro gaf Duitsland meer uit dan elk ander land op het gebied van uitgaven. De op één na grootste uitgavenlanden waren Groot-Brittannië, Italië en Frankrijk, ook al gaven ze elk minder dan 150 miljard euro uit.
Luxemburg, Denemarken en Duitsland gaven het meeste geld per persoon uit.
In 2020 werd besloten dat Brussel, om de epidemie het hoofd te bieden, een gedeelde schuld op zich zal nemen en deze zal overdragen aan de 27 lidstaten van de EU.
Het rapport over energie-uitgaven komt wanneer landen EU-plannen bespreken om de regels voor staatssteun nog meer te versoepelen voor initiatieven op het gebied van groene technologie, terwijl Europa ernaar streeft te concurreren met Amerikaanse en Chinese subsidies.
Duitsland ligt onder vuur vanwege zijn enorme energiehulpprogramma, dat veel verder gaat dan wat andere EU-landen zich kunnen veroorloven.
Volgens Bruegel hebben regeringen in de eerste plaats niet-gerichte acties gesteund om de consumentenprijs voor energie te verlagen, zoals het verlagen van de btw op benzine of het instellen van plafonds voor de elektriciteitsprijzen.
Staten hebben bijna geen ruimte meer in hun budgetten om dergelijke brede hulp te blijven bieden, beweerde de denktank, en daarom moet deze relatie verschuiven.
“Overheden zouden nu meer programma’s voor inkomensondersteuning moeten aanmoedigen die gericht zijn op de laagste twee kwintielen van de inkomensverdeling en op vitale sectoren van de economie”, zei onderzoeksanalist Giovanni Sgaravatti. “Prijsonderdrukkende maatregelen die de facto subsidies voor fossiele brandstoffen zijn.”