Υπάρχουν συγχωνεύσεις που πρέπει να αγκαλιάσουμε και συγχωνεύσεις που πρέπει να ανησυχούμε στον κόσμο μας. Η πρώτη κατηγορία περιλαμβάνει συμμαχίες μεταξύ μεγάλων εταιρειών που δραστηριοποιούνται στον ίδιο κλάδο. Αυτές οι «οριζόντιες» συγχωνεύσεις εξαλείφουν έναν αντίπαλο από την αγορά, απαλλάσσοντας τις τιμές από τον ανταγωνισμό. Οι αρχές ανταγωνισμού θα εξετάσουν τη συγχώνευση σε ορισμένες περιπτώσεις και ενδέχεται να αποφασίσουν να τη διακόψουν. Άλλες συγχωνεύσεις παραδοσιακά θεωρούνται λιγότερο προβληματικές. Οι συνέπειες στον ανταγωνισμό θεωρήθηκαν ευνοϊκές όταν μια εταιρεία αγοράζει μια άλλη σε έναν συνδεδεμένο κλάδο (συγχώνευση εταιρειών ετερογενών δραστηριοτήτων) ή όταν ένας προμηθευτής αγοράζει έναν πελάτη (μια κάθετη συγχώνευση).
Οι αντιμονοπωλιακές υπηρεσίες επιβολής αμφισβητούν έναν αυξανόμενο αριθμό μη οριζόντιων συγχωνεύσεων. Τον Σεπτέμβριο, η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Εμπορίου (ftc) των Ηνωμένων Πολιτειών ήταν ανεπιτυχής στον νομικό αγώνα της ενάντια σε μια συνεργασία μεταξύ της Grail και της Illumina, μιας εταιρείας που αναπτύσσει τεστ έγκαιρης ανίχνευσης καρκίνου και προσφέρει τεχνολογίες αλληλούχισης DNA «επόμενης γενιάς». Η Giphy είναι πάροχος κινούμενων GIF σε δίκτυα μέσων κοινωνικής δικτύωσης και τον Οκτώβριο η Αρχή Ανταγωνισμού και Αγορών της Βρετανίας (cma) υποχρέωσε το Facebook να ανατρέψει την εξαγορά του Giphy. Στις 8 Φεβρουαρίου, η cma δημοσίευσε ένα αρχικό συμπέρασμα ότι η αγορά της Activision Blizzard από τη Microsoft, την εταιρεία πίσω από τη συσκευή παιχνιδιών Xbox, θα μειώσει τον ανταγωνισμό της βιομηχανίας.
Το άγχος για τις μεγάλες τεχνολογίες είναι μια κοινή κινητήρια δύναμη της αυστηρής αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας. Λόγω της ισχύος των δικτύων, εταιρείες όπως το Facebook, η Google και η Microsoft κυριάρχησαν γρήγορα στις αντίστοιχες αγορές τους. Καθώς περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν τα προϊόντα τους, βελτιώθηκαν και έγιναν πιο ελκυστικοί για περισσότερους καταναλωτές. Υπάρχει η πεποίθηση μεταξύ των κύκλων εμπιστοσύνης ότι δεν θα έπρεπε να είχε επιτραπεί σε μεγάλες τεχνολογίες να αποκτήσουν άλλες εταιρείες κατά μήκος του δρόμου, παρά το γεγονός ότι είναι δύσκολο να επικρίνει κανείς μια τέτοια οργανική επέκταση με βάση τον ανταγωνισμό. Σε πολλές περιπτώσεις, οι συγχωνεύσεις ωφελούν πραγματικά τον πελάτη.
Είναι σημαντικό να κοιτάξουμε πίσω στη δεκαετία του 1970 για να κατανοήσουμε πώς οι ρυθμιστικές αρχές έφτασαν σε αυτήν την κατάσταση. Χρησιμοποιώντας το επιχείρημα «ένα μονοπωλιακό κέρδος», μια ομάδα εμπειρογνωμόνων κατά των μονοπωλίων με επίκεντρο το Πανεπιστήμιο του Σικάγο αμφισβήτησε την ιδέα ότι οι κάθετες συγχωνεύσεις μπορεί να είναι επιζήμιες. Σύμφωνα με αυτή την ιδέα, ένα μονοπώλιο δεν μπορεί να αυξήσει ή να μειώσει την κυριαρχία του στην αγορά κατά μήκος της κάθετης αλυσίδας παραγωγής. Για να το καταλάβετε, φανταστείτε έναν διευθυντή αεροδρομίου που νοικιάζει χώρο σε δύο καφετέριες. Θα θέσει τα ενοίκια αρκετά υψηλά ώστε να προσφέρει στα καταστήματα ανταγωνιστική απόδοση μόνο για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη. Ωστόσο, ακόμη και αν ο φορέας εκμετάλλευσης αγόραζε ένα από τα καφενεία, το ενοίκιο θα εξακολουθούσε να είναι σε επίπεδο μεγιστοποίησης του κέρδους (άρα ένα μονοπωλιακό κέρδος).
Οι κάθετες συγχωνεύσεις δεν μπορούν να βλάψουν τους καταναλωτές όταν τις δούμε υπό αυτό το πρίσμα. Σύμφωνα με μια παρόμοια ιδέα, μια κάθετη συγχώνευση σε έναν τομέα όπου κάθε στάδιο παραγωγής απολαμβάνει κάποιου βαθμού κυριαρχία στην αγορά θα είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση των τιμών, δεδομένου ότι ένα από τα μη ανταγωνιστικά περιθώρια θα καταργηθεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ένα μονοπωλιακό κέρδος συνεπάγεται ότι δεν θα σας εξαφανίσουν δύο φορές.
Οι Trustbusters σήμερα ανησυχούν λιγότερο για το κόστος. Ανησυχούν περισσότερο ότι μια κάθετα ολοκληρωμένη εταιρεία θα χρησιμοποιούσε τη δύναμή της σε έναν κρίκο της αλυσίδας εφοδιασμού για να απωθήσει τους ανταγωνιστές σε έναν άλλο. Στην αγωγή της Illumina, υπάρχει ανησυχία ότι οι ανταγωνιστές του Grail ενδέχεται να αποτραπούν από το να αποκτήσουν τον εξοπλισμό προσδιορισμού αλληλουχίας DNA που χρειάζονται για τη δημιουργία ανταγωνιστικών διαγνωστικών για τον καρκίνο. Στην αγωγή της Microsoft, υπάρχει ανησυχία ότι δεν θα επιτρέπονται τα παιχνίδια Activision, κάτι που θα έβλαπτε τον ανταγωνισμό. Η Sony είναι ο κατασκευαστής του PlayStation, μιας πλατφόρμας που ανταγωνίζεται το Xbox. Επειδή τέτοια όρια θα οδηγούσαν πιθανότατα στην πώληση λιγότερων αγαθών τουλάχιστον αρχικά, οι καταπιστευματοδόχοι θα πρέπει να αποδείξουν ότι θα ήταν επικερδείς προτού ληφθεί σοβαρά υπόψη η αξίωσή τους. Οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει επομένως να προβλέψουν πώς θα μπορούσε να αλλάξει μια αγορά.
Κάτι που επιστρέφει την αφήγηση στη μεγάλη τεχνολογία. Η δομή του νικητή των δικτύων τείνει να απομακρύνει τους αντιπάλους των μεγάλων τιτάνων της τεχνολογίας. Η εν λόγω υπεροχή δεν μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά από τις πολιτικές ανταγωνισμού. Το γεγονός ότι ένας τόνος νεοφυών επιχειρήσεων προσπαθούν να εκθρονίσουν καθιερωμένους τεχνολογικούς γίγαντες από τον θρόνο τους θα πρέπει να χρησιμεύσει ως έλεγχος για το πώς δραστηριοποιούνται. Ωστόσο, οι αποκαλούμενες εξαγορές «shoot-out» -η αγορά startups που μπορεί να αμφισβητήσουν μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας- τείνουν να εξουδετερώνουν οποιονδήποτε κίνδυνο από αυτήν την οπτική γωνία. Για πολλούς καταπιστευματοδόχους, η αγορά ενός νεαρού Instagram από το Facebook το 2012 εντάσσεται σε αυτήν την κατηγορία. Μια άλλη λύπη είναι ότι η αγορά του διακομιστή διαφημίσεων DoubleClick από την Google το 2008 ενίσχυσε την κυριαρχία της στον τομέα της ψηφιακής διαφήμισης, ο οποίος επί του παρόντος βρίσκεται στο επίκεντρο μιας σημαντικής αντιμονοπωλιακής έρευνας.
υπέρ μεγάλων εταιρειών
Ωστόσο, είναι απλό να παραβλεφθεί το γεγονός ότι η επανάσταση του Σικάγο ήταν μια αντίδραση στους αλαζονικούς καταπιστευτές που θεώρησαν ότι οι μεγάλες επιχειρήσεις ήταν εγγενώς κακές και ότι οι μικρές επιχειρήσεις, όσο τρομερές κι αν είναι, θα έπρεπε να προστατεύονται από τον ανταγωνισμό. Υπήρξαν δεκαετίες νομικών προηγούμενων που δημιουργήθηκαν από τη Σχολή του Σικάγου που υποστηρίζουν τον καλοήθη χαρακτήρα των μη οριζόντιων συγχωνεύσεων. Ωστόσο, ορισμένες επιχειρήσεις αποθαρρύνονται μόνο από τη σκέψη ενός νομικού αγώνα. Ενόψει της αντιμονοπωλιακής έρευνας, η εταιρεία κατασκευής τσιπ Nvidia πέρυσι απέσυρε την προτεινόμενη συγχώνευσή της με τον σχεδιαστή τσιπ Arm.
Το γεγονός ότι η CMA ανέλαβε την πρωτοβουλία να εμποδίσει εξαγορές που αφορούν ισχυρές ψηφιακές εταιρείες όπως το Facebook και η Microsoft είναι ενδεικτικό. Οι Trustbusters της Βρετανίας μπορεί τώρα να κατατάσσονται μεταξύ των πιο επίφοβων. Μετά την απελευθέρωση του cma από την πολιτική ανταγωνισμού της ΕΕ το 2020, αναθεώρησε τους κανόνες του για να λάβει περισσότερο υπόψη τις πιθανές εξελίξεις στην αγορά μετά τη συγκέντρωση. Οι υποθέσεις ανταγωνισμού διώκονται διοικητικά στη Βρετανία και την Ευρώπη και όχι στα δικαστήρια όπως συμβαίνει στην Αμερική.