Το μεταβαλλόμενο τοπίο
Η έκθεση Pew αποκαλύπτει ότι το μερίδιο των ηλικιωμένων Αμερικανών που εργάζονται έχει διπλασιαστεί τα τελευταία 35 χρόνια. Ο Richard Fry, ανώτερος ερευνητής στο Pew Research Center και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, σημείωσε ότι αυτή η τάση δεν προκαλεί έκπληξη δεδομένης της γήρανσης της κοινωνίας μας. Τόνισε ότι δεν είναι μόνο η αύξηση των ηλικιωμένων στο εργατικό δυναμικό που είναι αξιοσημείωτη, αλλά και το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών που εργάζονται.
Ατομικές ιστορίες που αντικατοπτρίζουν την τάση
Ο Fred Lilikes, ένας 65χρονος συνταξιούχος που ζει έξω από το Phoenix, αποτελεί παράδειγμα της μεταβαλλόμενης αντίληψης για τη συνταξιοδότηση. Η Lilikes αποσύρθηκε τον Ιούνιο του 2020, αλλά γρήγορα βρήκε μια άλλη θέση πλήρους απασχόλησης στην τεχνολογία της πληροφορίας. Παραδέχτηκε, “Είμαι το είδος του ανθρώπου που πρέπει πάντα να κάνει κάτι.”
Σύμφωνα με την ανάλυση Pew, το 19 τοις εκατό των Αμερικανών ηλικίας 65 ετών και άνω απασχολούνταν φέτος, σε σύγκριση με μόνο 11 τοις εκατό το 1987. Αυτή η αύξηση μπορεί να αποδοθεί σε διάφορους παράγοντες, όπως η βελτίωση της συνολικής υγείας και η μείωση των ποσοστών αναπηρίας μεταξύ μεγαλύτεροι Αμερικανοί. Οι αλλαγές στις παροχές συνταξιοδότησης και στην επιλεξιμότητα κοινωνικής ασφάλισης επηρέασαν επίσης την απόφαση να συνεχίσετε να εργάζεστε.
Σύνθετοι παράγοντες που διαμορφώνουν τις αποφάσεις συνταξιοδότησης
Η αύξηση της πλήρους ηλικίας πρόσβασης στις παροχές Κοινωνικής Ασφάλισης από 65 σε 67 είχε άμεσο αντίκτυπο στα συνταξιοδοτικά προγράμματα των Αμερικανών. Ως αποτέλεσμα, τα άτομα που συνταξιοδοτούνται τώρα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη πρόσθετους παράγοντες όπως η υγεία της οικονομίας και το χρηματιστήριο όταν αποφασίζουν για το χρονοδιάγραμμα της αποχώρησης του εργατικού δυναμικού τους. Η Joanne Song McLaughlin, οικονομολόγος εργασίας στο Πανεπιστήμιο του Μπάφαλο, εξηγεί ότι ο οικονομικός κύκλος παίζει πλέον καθοριστικό ρόλο στον καθορισμό των συνταξιοδοτικών αποταμιεύσεων.
Για να διευκολυνθεί η μετάβαση από την εργασία στη συνταξιοδότηση, πολλά άτομα αναλαμβάνουν «εργασίες γέφυρας» ή μερική απασχόληση, μερικές φορές ακόμη και σε εντελώς διαφορετικούς τομείς. Ο Τζόζεφ Κουίν, καθηγητής οικονομικών στο Κολέγιο της Βοστώνης, τόνισε ότι το παραδοσιακό μοντέλο συνταξιοδότησης να εργάζεσαι σε ένα μέρος για 40 χρόνια και μετά να μην εργάζεσαι ξανά δεν είναι πλέον ο κανόνας για τους περισσότερους ανθρώπους.
Εκπλήρωση ζωών μετά τη συνταξιοδότηση
Αυτή η νέα πραγματικότητα προσφέρει στα άτομα την ευκαιρία να ακολουθήσουν ικανοποιητικές δραστηριότητες μετά τη συνταξιοδότηση. Η Ruby Jones, μια συνταξιούχος δασκάλα, βρήκε τη χαρά της ως αναπληρώτρια δασκάλα σε ένα ιδιωτικό σχολείο όπου διδάσκει αγγλικά στην όγδοη τάξη. Εκτιμά τις θετικές πτυχές της διδασκαλίας χωρίς τα μειονεκτήματα. Στον ελεύθερο χρόνο της, η Τζόουνς ασχολείται με δραστηριότητες όπως το παιχνίδι mah-jongg και pickleball και εθελοντικά με το Meals on Wheels.
Οι οικονομολόγοι σημειώνουν ότι τα υψηλότερα ποσοστά απασχόλησης, τα αυξημένα χαρτοφυλάκια μετοχών και η αύξηση της αξίας των κατοικιών έχουν συμβάλει σημαντικά στον πλούτο των ηλικιωμένων Αμερικανών. Η μέση καθαρή αξία των ηλικιωμένων ηλικίας 65 έως 74 ετών αυξήθηκε κατά 27 τοις εκατό μεταξύ 2019 και 2022, ενώ εκείνοι ηλικίας 75 ετών και άνω παρουσίασαν μια εκπληκτική αύξηση 43 τοις εκατό. Αυτό συγκρίνεται με 23 τοις εκατό αύξηση του μέσου πλούτου για όλες τις οικογένειες, σύμφωνα με την Έρευνα Οικονομικών Καταναλωτών της Federal Reserve.
Συνεπώς, οι ενήλικες ηλικίας 60, 70 και 80 ετών αγοράζουν ολοένα και περισσότερο σπίτια και επιδίδονται σε ταξίδια, φαγητό έξω και κρουαζιέρες, επιδεικνύοντας την ενισχυμένη καταναλωτική τους δύναμη.
Θετικός αντίκτυπος στην οικονομία
Ο Τζόζεφ Κουίν τονίζει ότι η παρουσία ατόμων μεγαλύτερης ηλικίας στο εργατικό δυναμικό είναι επωφελής για την οικονομία των ΗΠΑ στο σύνολό της. Η συνεχής συνεισφορά τους έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή περισσότερων αγαθών και υπηρεσιών, τροφοδοτώντας τελικά την ανάπτυξη της χώρας.
Ωστόσο, τα κίνητρα των εργαζομένων για συνέχιση της απασχόλησης στα τελευταία τους χρόνια μπορεί να ποικίλλουν πολύ. Ενώ όσοι βρίσκονται στο χαμηλότερο άκρο της εισοδηματικής κλίμακας συχνά πρέπει να συνεχίσουν να εργάζονται λόγω οικονομικών περιορισμών, τα πιο πλούσια άτομα συχνά επιλέγουν να το κάνουν για να διατηρήσουν έναν ενεργό και ελκυστικό τρόπο ζωής. Είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχει επίσης ένα υποσύνολο ατόμων στο εργατικό δυναμικό κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών που θα προτιμούσαν να μην είναι.
Συμπερασματικά, η διευρυνόμενη συμμετοχή στο εργατικό δυναμικό των Αμερικανών ηλικίας 65 ετών και άνω αντανακλά ένα μεταβαλλόμενο παράδειγμα συνταξιοδότησης. Αυτή η τάση καθοδηγείται από έναν συνδυασμό οικονομικών παραγόντων, βελτιωμένης υγείας και επιθυμίας για συνεχή δέσμευση και εκπλήρωση.