Een nauwgezette blauwdruk voor crypto-integratie
Het Bazels Comité voor Bankentoezicht heeft minutieus een alomvattend plan ontworpen om cryptocurrencies in het banksysteem te integreren. Na uitgebreid overleg en feedback hebben ze cryptocurrencies in twee verschillende groepen onderverdeeld.
Groep 1, de ‘veilige zone’, omvat traditionele tokenized activa en stabiele cryptocurrencies die aansluiten bij de risicogewichten van het bestaande Bazelse raamwerk. Deze activa voldoen aan gevestigde regelgeving en risicobeheerpraktijken.
Aan de andere kant omvat Groep 2, de ‘risicozone’, crypto-activa die niet voldoen aan de criteria van Groep 1. Banken die zich bezighouden met activa van Groep 2 zullen te maken krijgen met een strengere kapitaalbehandeling, vergelijkbaar met het lopen op een financieel koord zonder vangnet. De aanbevolen blootstellingslimiet voor deze activa bedraagt 2% van het Tier 1-kapitaal van een bank, met een sterke aanbeveling om lager te mikken, namelijk 1%. Het overschrijden van deze limieten leidt tot extra strenge kapitaalbehandelingen, wat de voorzichtige benadering van deze risicovollere digitale activa onderstreept.
Om stabiliteit en verantwoordingsplicht te garanderen, hebben regelgevende instanties de bevoegdheid gekregen om extra risicogewogen activa op te leggen op basis van de stabiliteit van de onderliggende infrastructuur voor specifieke crypto-activa. Dit dient als veiligheidsklep en voorkomt dat overmatig enthousiasme voor cryptocurrencies de fundamentele stabiliteit ondermijnt.
Navigeren door het cryptolandschap met precisie
Naast de categorisering van crypto-activa heeft de commissie verschillende cruciale elementen geïntroduceerd om een evenwichtige en verantwoorde benadering van crypto-integratie te handhaven. De focus gaat verder dan alleen het bezitten van een stablecoin; het gaat erom dat je er een hebt die stabiliteit in elk aspect belichaamt.
Vooralsnog is de basisrisicotoets uit de vergelijking gehaald. In plaats daarvan staan de aflossingsrisicotest en de toezichtvereisten centraal. Deze aanpak zorgt ervoor dat crypto-activa die aan valuta’s zijn gekoppeld, reserveactiva met een laag risico aanhouden.
Centrale banken dragen ook de verantwoordelijkheid om hun crypto-activa te classificeren terwijl ze onderworpen zijn aan toezicht. Bovendien is de standaard verfijnd om tegemoet te komen aan de tijdens de consultatiefase geuite zorgen, waarbij specifiek de toepassing ervan op door banken verleende bewaardiensten wordt verduidelijkt.
Terwijl centrale banken aan hun crypto-invasie beginnen, zet het financiële landschap zich schrap voor een ongekende en boeiende transformatie. Deze gedurfde stap toont de steeds evoluerende aard van de sector en de vastberadenheid van centrale banken om zich aan te passen aan het digitale tijdperk.