De kwetsbaarheid van China in de Indische Oceaan
Elke dag reizen zo’n zestig volgeladen, zeer grote schepen voor ruwe olie tussen de Perzische Golf en de Chinese havens, waarbij ze ongeveer de helft van de olie vervoeren die de op één na grootste economie ter wereld aandrijft. Deze tankers varen de Zuid-Chinese Zee binnen, waar de militaire aanwezigheid van China groeit. Terwijl ze de Indische Oceaan oversteken, ontberen ze echter bescherming in een marinegebied dat voornamelijk wordt gedomineerd door de VS. Deze kwetsbaarheid wordt nu onder de loep genomen door westerse militaire en academische strategen, die scenario’s simuleren van potentiële conflicten met China over Taiwan of elders in Oost-Azië. .
Mogelijke escalatieopties
Volgens analisten geeft deze langdurige zwakte de Chinese tegenstanders verschillende opties om de spanningen te laten escaleren in een langdurig conflict, vergelijkbaar met de Russische oorlog tegen Oekraïne. Deze opties variëren van intimidatie en verbodsoperaties tegen de Chinese scheepvaart, die Chinese marineschepen naar de regio zouden kunnen omleiden, tot het blokkeren, tot zinken brengen of in beslag nemen van de tankers. Dergelijke tactieken kunnen China ervan weerhouden actie te ondernemen of de kosten van een invasie van Taiwan verhogen.
Impact op de Chinese berekeningen
Hoewel het onduidelijk is hoe deze kwetsbaarheid de berekeningen van Peking met betrekking tot Taiwan beïnvloedt, zijn Chinese strategen zich bewust van het probleem. De uiteindelijke beslissing om militaire actie te ondernemen zou bij president Xi Jinping liggen, volgens PLA-documenten en gepensioneerde officieren. Analisten zijn echter van mening dat China moeite zal hebben om zijn olie-reddingslijnen te beschermen, vooral als een conflict aanhoudt. De Chinese vraag naar olie neemt toe: in de elf maanden tot en met november 2021 werd 515,65 miljoen ton ruwe olie geïmporteerd – een jaarlijkse stijging van 12,1%. Ongeveer 62% van China’s olie-import en 17% van zijn aardgasimport gaat door de Indische Oceaan via belangrijke toegangspoorten zoals de Straat van Malakka en de Zuid-Chinese Zee.
Chinese marine-implementaties en bases
China heeft momenteel slechts één speciale militaire basis in de Indische Oceaan, gelegen in Djibouti, die in 2017 werd geopend. Hoewel China over een uitgebreid netwerk van militaire satellieten beschikt, ontbreekt het nog steeds aan luchtdekking en permanente aanwezigheid van PLA in de oceaan. De VS daarentegen zijn aanzienlijk aanwezig in de Indische Oceaan en breiden hun onderzeeërpatrouilles en hun basis in Australië uit. China breidt de inzet geleidelijk uit en onderzoekt mogelijkheden om zijn positie in de regio te versterken.
De toekomst van de Chinese marineaanwezigheid in de Indische Oceaan
Hoewel China verschillende surveillancevaartuigen, oorlogsschepen en aanvalsonderzeeërs in de Indische Oceaan heeft, heeft het zijn krachtigste middelen nog niet volledig benut. Sommige analisten voorspellen dat dit zal veranderen, vooral omdat China het belang benadrukt van piraterijpatrouilles voor het veiligstellen van de aanvoerlijnen in de Indische Oceaan. Er wordt verwacht dat de Chinese aanvalsonderzeeërs ook verder zullen reiken naarmate ze verbeteren, waardoor de dominante positie van de Amerikaanse marine wordt uitgedaagd. China blijft echter voorzichtig met het uitbreiden van zijn luchtdekking, wat van cruciaal belang zou zijn in een conflict.
Het veiligstellen van verzendingen en de Chinese energiebehoeften
Het volgen en controleren van zendingen naar bestemmingen als Japan, Zuid-Korea en Australië zou een aanzienlijke uitdaging zijn als militaire operaties zich op China zouden richten. De aardoliereserves van het land zijn ondergronds opgeslagen en kunnen niet door satellieten worden gevolgd. Hoewel China een minimaal overschot aan aardgas heeft, is het voor de toenemende volumes afhankelijk van pijpleidingen uit Rusland, Centraal-Azië en Myanmar. China is grotendeels zelfvoorzienend op het gebied van tarwe en rijst, waarbij grote voorraden van beide staatsgeheim blijven. In een geheim rapport van de US-China Economic and Security Review Commission werd het Pentagon verzocht de militaire vereisten van een blokkade op de Chinese energietransporten te beoordelen, inclusief het potentieel van China om in de energiebehoeften te voorzien door middel van voorraden, rantsoenering van voorraden en transporten over land.